فروردین 1389 -

: منوي اصلي :

بازديدهاي امروز: 1 بازديد
بازديدهاي ديروز: 0 بازديد
مجموع بازديدها: 15397 بازديد

: درباره خودم :

ساداتی
دوست دارم تو رو تو غم شادیام شریک کنم تا بدونی چی میکشم.....................

: پيوندهاي روزانه :

: لوگوي وبلاگ :

: لينك دوستان من :

: لوگوي دوستان من :

: فهرست موضوعي يادداشت ها :

: آرشيو يادداشت ها :

: موضوعات وبلاگ :

: موسيقي وبلاگ :

: جستجو در وبلاگ :

: پشتيباني وطراحي:

دوشنبه 89 فروردین 16 ساعت 11:6 صبح

کشاورزی بود که تنها یک اسب برای کشیدن گاوآهن داشت. روزی اسبش فرار کرد.

همسایه ها به او گفتند: چه بد اقبالی!

او پاسخ داد: ممکن است.

روز بعد اسبش با دو اسب دیگر برگشت. همسایه ها گفتند: چه خوش شانسی!

او گفت: ممکن است.

پسرش وقتی در حال تربیت اسبها بود افتاد و پایش شکست.

همسایه ها گفتند: چه اتفاق ناگواری.

او پاسخ داد: ممکن است.

فردای آن روز افراد دولتی برای سربازگیری به روستای آنها آمدند تا مردان را به جنگ ببرند اما پسر او را نبردند.

همسایه ها گفتند: چه خوش شانسی !

او گفت: ممکن است.

نوشته شده توسط : ساداتی